Κάποια πράγματα παραμένουν κλασικά... Ονόματα όπως οι Minor Threat και οι Youth of Today πάντα θα παραμείνουν οι θρύλοι του straight edge. Μήπως όμως ανήκουν στο παρελθόν;
Ακόμα και αν οι πρωτοπόροι του straight edge έχουν προχωρήσει και αποσυνδέσει τον εαυτό τους από αυτό, πρέπει να αποδεχτούμε ότι ένα κινήμα που μεγαλώνει κάποια στιγμή αναπόφευκτα θα ξεφύγει από τα χέρια και την επιρροή αυτών που το δημιούργησαν.
Πολύς κόσμος χρησιμοποιεί ως παράδειγμα δηλώσεις του Ian MacKaye (του ατόμου που συνέθεσε τον όρο straight edge) για να ισχυριστεί ότι το straight edge δεν θα έπρεπε να υφίσταται σαν κίνημα, επειδή αυτός έχει πει ότι ήταν μια προσωπική επιλογή που δεν πίστευε ότι θα γίνει (και δεν ήθελε να γίνει) αυτό το τεράστιο κίνημα.
Ε λοιπόν οι καταστάσεις έχουν αλλάξει και δεν είμαστε πια στο 1981. Δεν μπορούμε να κρίνουμε το straight edge με γνώμονα παλιές δηλώσεις, πεποιθήσεις και στάνταρντ. Δεν είναι καν σωστό να χρησιμοποιούμε τα λόγια ατόμων με "θέση ισχύος" (π.χ. γνωστές προσωπικότητες) για να αποδείξουμε αυτό που θέλουμε εμείς. Δεν ξέρουμε ούτε το πώς ούτε το γιατί είπαν αυτά που είπαν... το μόνο που ξέρουμε είναι να παπαγαλίζουμε δηλώσεις, αφού μας αρέσει να μιλάμε και να επιχειρηματολογούμε (πολλές φορές άσκοπα).
Δεν υπάρχει πραγματικά λόγος να είσαι ή να μην είσαι straight edge, vegan ή οτιδήποτε άλλο σε αυτή τη ζωή. Εν τέλει, ΟΛΑ είναι προσωπικές επιλογές. 'Αντε να πει κανείς στους Earth Crisis (και αμέτρητες άλλες μπάντες και άτομα) που έχουν αφιερώσει όλο τους το έργο στο straight edge και/ή το βιγκανισμό, ότι δεν υπάρχει λόγος να κάνουν αυτό που κάνουν. Τι σημασία έχει αυτή η γνώμη;
Αυτό που θέλω να εκφράσω με αυτό το άρθρο είναι πως αν και σίγουρα πρέπει να έχουμε σεβασμό στις ρίζες από τις οποίες όλα ξεκίνησαν, πρέπει επίσης να κρατάμε τα θετικά και με κατανόηση να προχωράμε μπροστά. Να έχουμε την όρεξη και τη δύναμη να μεταφέρουμε εμείς το βάρος και να αφήσουμε το χθες, στο χθες.
Σωστός!
ReplyDelete